Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Van Christian


Δε ξέρω σε πόσους από εσάς λέει κάτι το όνομα του Van Christian, τα παλιά χρόνια έπαιζε ντραμς σε κάποιους Serfers που λίγο μετά μετονομάστηκαν σε Green On Red, και από τις αρχές των 80’s μέχρι τα 90’s είχε μια μπάντα που λεγόταν Naked Prey και κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους σε διάφορες ανεξάρτητες εταιρίες όπως γράφει και ο ίδιος.

Εγώ θα πρόσθετα ότι ο ένας τουλάχιστον από αυτούς τους δίσκους, το Under the Blue Marlin, ακολουθούμενος σε απόσταση ανάσας από το 40 Miles from Nowhere είναι μέσα στην εικοσιδυάδα με τα καλύτερα των 80’s.
Αυτό είναι όμως μια μεγάλη ιστορία που θα την αφήσουμε για το μέλλον να βγει από την κρύπτη της, η και να γίνει ένα Orphan Drug.

Τα νέα του Van λοιπόν, για όσους τον έχασαν κάπου στην διαδρομή μετά τους Friends Of Dean Martiznez, είναι ότι έχει λίγο καιρό που αποφυλακίστηκε ύστερα από σχεδόν δυο χρόνια στη στενή, έχει έτοιμο από πριν έναν προσωπικό δίσκο και ψάχνει κάποιον που ενδιαφέρεται να τον κυκλοφορήσει. 


Δύσκολοι καιροί για τον φίλο μας τον VanThats the Price for Freedom? Ain't no use talking about it, we 're gonna burn in to the ground...
Κι αυτός όμως από μικρός δεν καθόταν φρόνημα, όσοι τον είδαν σε εκείνο το επεισοδιακό live πριν πολλά χρόνια στη Σαλονίκη, τούρνα από το ούζο να πλακώνεται όλη την ώρα με τον Χάρο καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Θα μπορούσε κι αυτός όλα αυτά τα χρόνια να πουλήσει εναλλακτική μούρη σαν τον Steve που μας ξανάρχεται όπου να ναι, και να ξεπουλήσει σε σειρά τα…Naked Years.
Ο δαίμονας του όμως, σαν τον σκύλο στο εξώφυλλο του 40 Miles είχε κινήσει για άλλού, και τώρα χρειάζεται μια μικρή βοήθεια από τους φίλους του για να τα καταφέρει. Ο Chuck Prophet τον τιμά και του την προσφέρει απλόχερα όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Ας του ευχηθούμε ολόψυχα καλύτερες μέρες, σηκώνοντας το ποτήρι, νεύοντας προς τα εκεί στο Tuscon που περνάει τις μέρες του, και ας τον θυμηθούμε τότε που αναρωτιόταν ακόμη πιο είναι το τίμημα της ελευθερίας σε ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια.